Tek Başına Cinayet

Bıçak... Ve örtü... Tek başına cinayet. Ölümü tarif edebilir misiniz? Ölüm beyazdır. Zaman yok mekan yok bu bir boşluk. Şimdi parmaklarını hisset birazdan soğuyacaklar ve hiçbiri senin olmayacak. Senden gidecekler. Peki sende kalacak olan ne olacak. Şimdi hisset ölümü bu ölüm terkedilmiş bir şato. Üzerinde leş kargalarının bulunduğu, yalnız, uzak, soğuk, ıssız yani terkedilmiş en önemlisi dehşet verici şekilde korkunç... 

Yaklaşma sakın seni yutacak içine almasına izin verme ama bu soğuk senin parmaklarından topuğuna mı geçti? Şimdi hisset sıcak olan yerlere milyonlarca iğnenin battığını ve soğuyan uzuvlarını hissetmeyip yok olduğunu şimdi kalbin hızla atıyor çünkü birazdan duracak korkuyor. Kalbin son performansını gösteriyor. Nereye gideceksin ey ölen beden!Bir karanlığa mı yoksa sonsuz bir ışık huzmesine doğru mu? Şimdi hisset ki soğuk dizlerine kadar vurmuş. Yaklaştı bak seni alıp götürecek. Vücudun karıncalanıyor nefes alışın verişin hızlanıyor...

Bıçak... Ve örtü... Tek başına cinayet. Ölümü tarif edebilir misiniz? Henüz değil daha çok var. Kalbiniz atıyorsa ölmemişsinizdir. Ama geliyor. Belin soğumaya başladı artık bacakların yok bir beden bir gövde ve iki koldan ibaretsin. Vücudun karıncalanıyor ve göz bebeklerin büyüyor. Teninin pembeliği yerini mora bırakıyor. Ne kadar da acizsin. Hani küçük dağları ben yarattım havaları, hani nerede? Kendini kurtar kolaysa bu kadar! Şimdi kalbin yorulmuş yavaşlıyor o kadar yavaş atıyor ki nefes toplayacak gücün yok boğulmaya başlıyorsun ve daha fazla morarıyorsun. Ve ellerin, parmakların yok olmaya mı başladı? Hisset bu soğukluğu hisset! Çünkü saniyede milyonlarca kez bedenine bıçak saplanıyor her bir köşesine... Her yerini delmişler ama akan kan yok! Ölüm beyazdır...

Bıçak... Ve örtü... Tek başına cinayet! Ölümü tarif edebilir misiniz? Henüz değil daha çok var. Bu kadar kolay olmayacak yok oluşun derin sancısı. Kolların da senden ayrıldı şimdi bir kafa ve bir gövdeden ibaretsin. Yok oluş en son merkezlerine uğrayacak ve soğuk göğüslerine kadar ilerlemiş ve kalbin dakikada 30 atıyor. Dolaşımın dolmuş. Kan birikiyor vücudunun her yerinde. Solunum dakikada 30 morardıkça morarıyorsun. Ölüm gerçekleşeceği an önce beynine en son kalbine ulaşacak yani önce tüm yaşanmışlıkların hatırlatılıp en son kalbinden vurulacaksın. Her şey normal de hatta zor olsa bile yaşanabilir de Ahhh! Şu hafıza tekrarı olmasa o korkunç tablo oluşmasa dünya perdelerimin önünde.

Ne çok şey bırakıp gideceğim ama nereye! Birileri kalksın da bana anlatsın.

Bıçak... Ve örtü... Tek başına cinayet! Ölümü tarif edebilir misiniz? İşte tarif zamanı çünkü beynini kaybettin artık görmüyor ve duymuyorsun çok küçük bir enerji var kalbin can veriyor. İçinde sevdiklerin var şimdi sıra onlarda sevdiklerin de can çekişiyor. Ölümün çığlıkları! "Kurtarın" diye başlayıp " hoşçakal" diye biten. Şimdi bir buz parçası yatıyor sert ve soğuk zeminlerde. Karanlık ve loş odalarda.Ölüm beyazdır. Zamanı ve mekanı olmayan. Dünya yok ve sana kalan bir şey de yok en son bir baş ve bir gövdeydin şimdi o da yok. Neredesin? Ses ver. Ey! Zayıflığı gücüne galip gelen ses ver. Evet zayıf artık gücü yendi işte bu ölümdür yani ölümün tarifi. Zayıflığı gücünü yenince ölürmüş insan. Ölüm beyazdır...

Bıçak... Ve örtü... Tek başına cinayet!