Blog günlüğü

Anılar anında paylaşılmalı,

Zamanında paylaşılmayan durum ve sözler değeri kalmıyor.Unutuluyor.Hissi kaçıyor.Şahsen birkaç gün günlük defteri tuttum yazdım sonra bıraktım yine düzenli yazmak istediğimde kaldı öyle.Anıları detaylarıyla birlikte yazmayı denemedim.Ne o öyle polise suçu işlediğini itiraf etmek gibi. Neyse üzerinden birkaç gün geçti ama anlatsam iyi olur.Dedim ya o günün akşamında yazılmalıydı şuan bile atladıklarım olacak en iyisi mi adım adım olanları anlatayım da dinleyin.Antalya her zamanki yaz sıcaklığıyla ateş ediyor bende kendimi büyük bir parkta buldum Atatürk kültür parkı.

Antalya konyaaltı plajı üstünden giriş yaptım gözümü çok sayıda yeni doğum yapmış küçük ufak kediler var her taraftan çıkıyorlardı çalıların içinden kenarından yolda bankta.İlerliyorum tabi yollar bitmez ki heleki antalyasa dağınık olduğu için şehrin bir yanından öbür tarafına gitmek en az kırk dakikayı geçiyor.Ha bak şehrin kaldırımları iğrenç berbat sanki hayvanlar geçiyor ayağı yoruyor el büyüklüğünde kıvrıklı taşlar üstünde yürümek olmaz yolun öbür tarafındaki kaldım neyseki uzunlu beton.Parkta yürüyorum adres soruyorum kimse bilmiyor tabela yok,görevli yok insanlar var ağaçlıklar arasına saklı saklı sevişenler bisiklet sürenler yürüyüş yapanlar vardı.Bu arada o gün hafta sonu cumartesiydi.Geçen sene düzenleme yapmışlar halbuki senelerdir duruyor nasıl bir politika yapıyorlarsa.İlerlerken parlayan kedicikler dikkatimi çekti telefonla kaydettim isteyen bakabilir danismanhocam instagram sayfamda yüklü.Dağınık kafe,market dükkanları var.Markete sordum yol gösterdi sık sık el değiştiriyormuş ondandır diyor gideceğim yere ters düz buldum işimi hallettim geri dönerken akşam üstüydü insanlar dahada çoğalmışlardı.

Başı sonu bilmiyorum nerden nereye bense girdiğim yerden aynen çıkış yapmak için devam ediyordum ha aynı yerden gelirken dündüğümde bir kafede nişan merasimi vardı.Sordum öyle geçerken birisine düğün mü yok nişan dedi.Parkın içinde ufak bir kütüphane koymuşlar.İçerde parkın isminden aldığı kültür binası var niçin var şahsen bilmiyorum mesai saatlerinde kilidi vuruyorlar yanlarında daha önceki sinema film festivalinde ziyaretçilerinden birinin heykeli var burada alta ekledim çektim.Ufak tefek piramit şeklinde taşlar eklemişler cam piramide var orası fuar olarak kullanıyorlar o günkünde tekstilciler birleşimiydi.

Altı üstü bir yere gittim değil mi aynı film sahnesi gibi olaylar yaşadım baksanıza.İşte zaten hayat denilen şeyde budur.Anın büyülü güzelliğiyle.Kamera beni çekiyor hayat filmimde ilerlemeye devam ediyorum etrafta kafeden boğucu rahatsız edici ne dediği belli olmayan müzik sesleri çıkıyor hiç sevmediğim şeyler niçin o kadar baskılı ses neyi kanıtlıyonuz dikkat çekmek değil o isteyen gelir zorla mekana çekmek ilgilimi bile çekmez.Ben mutluyum etrafımda soğuk çok hafif rüzgar esiyor ağaçlar var.Çıkışa geldim plajdan çıkanların üstündeki yorgunluk yüzlerindeki güneş yanması beliriyor.