Habîl'i, Kabil'i;
Melek olduğuna güç inandığım
Azrail’i
Affettim.
Beddualarıyle dili;
Sonu gelmiyecek masallarıyle
Başı, ayağı, eli
Affettim.
Açarken yapraklar, açarken güller
Diyar diyar, belde belde, dağ dağ
Gölgemin gölgesi kara haber.
Seni de;
Takdir, mukadderat, kader;
Seni de affettim.
Ey ebedî yolculuk;
Ey sesi yollarda kalmış,
Sözü dillerde kalmış
Hayatım çocuk;
Seni de, seni de
Affettim.
Bahçemi beğenmiyen çiçekleri de,
Soframı hor gören yemekleri de,
Gelmişleri de, gelecekleri de
Affettim.
Arif Nihat Asya
YORUMLAR:
0 comments: